Ten skomponowany przez słynnego perfumiarza Serge'a Majoulliera (tworzył m.in. dla marek Karl Lagerfeld, Viktor&Rolf, Jo Malone London, Mugler), wydany w 2000 roku zapach według opisu ma być kwiatowy i świeży. Moja skóra chyba o tym nie wie. Na mnie Muse Blanche pachnie ostro, ale jedynie przez moment. Potem zapach jakby wnika w moją skórę, stapia się z nią i w sumie niewiele więcej czuję. Obwąchana przez męża dostałam informację, że pachnę męskimi perfumami - skórzanymi, korzennymi. Nie ma tu żadnej słodyczy, kobiecości, czy świeżości. Pierwszy raz zdarzyło mi się, aby zapach pachniał na mnie tak skrajnie różnie, niż wskazuje na to opis. W ramach poeksperymentowania traktuję Białą Muzę jako bazę dla innych perfum i jest ciekawie. Podbija zapach słodkich, czy pudrowych perfum, zwiększa soczystość i kwaskowatość owocowych, cytrusowych mieszanej. Dlatego nie żałuję zakupu, pomimo tego, że Muza Wieczorna i Muza Pudrowa podobają mi się dużo bardziej i przede wszystkim mają o wiele większą trwałość.